Dieciocho
Si tanco els ulls m'envaig al teu costat
domingo, 20 de octubre de 2013
sábado, 8 de junio de 2013
Tu boca es mi religión
Es como cuando sacas esa sonrisa tonta cuando te dice "te quiero", cuando te da el último beso del día y ya lo echas de menos, cuando solo te importa él y nada más que él, cuando llegas tarde a casa por que él te acompaña, cuando sonríes cada vez que te mira y te sientes diferente y cada beso, por muy pequeño que sea, encierra el amor más grande.
miércoles, 17 de abril de 2013
lunes, 1 de abril de 2013
Sentirme como una colilla en tus labios al fumar
Soltar en una carcajada todo el aire y después respirar, ando silbando, me paro con la gente a charlar, me tomo algo, sonrío y me lo vuelvo a tomar, escucho música y me pongo a bailar.
jueves, 21 de marzo de 2013
lunes, 18 de marzo de 2013
sábado, 16 de marzo de 2013
miércoles, 6 de febrero de 2013
Difícil descobrir qui soc avui
És tard, no sé quina hora és
però és fosc fa estona.
És fàcil veure que no hi ets
ni un paper, ja poc importa.
Poso els peus a terra, vull caminar,
necessito despertar en un dia radiant
Encara em queda temps per descobrir
tot allò que m’he amagat i que no m’he volgut dir.
Corrren, corren pels carrers corren
paraules que no s’esborren,
imatges que no se’n van.
i ploren, ploren pels carrers ploren
com gotes d’aigua s’anyoren
aquells que ja no es veuran.
Difícil descobrir qui sóc avui
una gota em cau mentres una altra em treu la set
plou i fa sol alhora
que m’apuntava a la meva, jo mateix em disparava
raig de llum, il·lumina’m, treu-me el fum
una revolució dins meu que gaudeixo i es transforma
no, no,no,no,no,no s’esborren
em conformo amb mirar-me
mirar-me de dins cap enfora
On puc anar-te a buscar?
Nena, no és broma,
hauria d’haver estat diferent
però en un moment s’han tancat les portes
Poso els peus a terra vull caminar
necessito despertar en un dia radiant
encara em queda temps per descobrir
tot allò que t’he amagat
i que no t’he volgut dir…
corren…
ploren…
sábado, 2 de febrero de 2013
♀
Advertir la vida mientras se vive, alcanzar a vislumbrar su implacable grandeza, disfrutar del tiempo y de las personas que lo habitan, celebrar la vida y el sueño de vivir.
domingo, 6 de enero de 2013
Y es que la verdad, no son buenas noches si tú no vienes a susurrármelo al oído
Eres tan grande para mi... cada vez lo siento mas profundamente, y cada dia que paso junto a ti, un sentimiento nuevo lo acompaña, algun dia la pena o rabia pesa más que otro recuerdo, pero los dos sabemos que todo vuelve a empezar, como el primer dia, un beso tímido, una simple mirada, un abrazo, un gesto, una caricia, cualquier cosa vale para olvidar todo lo malo.
Cuando más triste estàs, cuando más le necesitas, cuando no quieres ni levantarte de la cama, piensas que es lo que te hace sentir viva y de repente, todas esas malas energias que recorren tu cuerpo son exterminadas brutalmente por algo... algo, a lo que yo le llamo, amor.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)